موضوع فرمت تصویر RAW vs JPEG یکی از بحثهای بی پایان در عکاسی است. برخی از عکاسان می گویند در RAW عکس بگیرید، در حالی که دیگران می گویند در JPEG عکس بگیرید. فرمت RAW در عکاسی دیجیتال چیست و در مقایسه با JPEG چه مزایا و معایبی دارد؟ داشتن یک درک کامل از قالب ها و تفاوت آنها برای عکاسان ضروری است تا بتواند هنگام انجام تنظیمات دوربین انتخاب درستی داشته باشد.
من به یاد می آورم که اولین بار است که گزینه های دوربین خود را مرور کرده و کتابچه راهنما را خوانده ام و از اینکه RAW چه کاری انجام می دهد تعجب می کنم و چرا باید استفاده از آن را بررسی کنم. JPEG یک فرمت بدون آینده است - قالب تصویری پیش فرض است که در اکثر گوشی های هوشمند و دوربین های عکاسی و عکسبرداری استفاده می شود، اما وقتی به فرمت تصویر RAW برخوردم می خواستم بفهمم که چگونه بلافاصله بر روی تصاویر تأثیر می گذارد زیرا کلمه "RAW" به خودی خود جذاب به نظر می رسید. بنابراین جلوتر رفتم و تنظیمات دوربین خود را به RAW تغییر دادم و سعی کردم عکس بگیرم. اولین چیزی که متوجه شدم این بود که ناگهان کارت حافظه من چقدر پر شد. "یک ثانیه صبر کنید، چطور شد که تعداد تصاویر قابل ذخیره از چند هزار به کمتر از 500 کاهش یافت؟" چیزی است که از سر من گذشت این بود که RAW سه برابر فضای ذخیره سازی بیشتری مصرف می کند. آزاردهنده. سپس کارت حافظه را برداشتم و آن را وارد لپ تاپ کردم. با کمال تعجب، من حتی نمی توانستم چیز لعنتی را ببینم یا باز کنم! فریاد زدم: "بی ارزش"، سپس تنظیمات دوربین خود را دوباره به JPEG تغییر دادم.
به نظر آشناست؟ اگر وضعیت مشابهی دارید، اشتباه نکنید که RAW را رها کنید. شما واقعاً قبل از اتخاذ این تصمیم مهم باید تمام مزایا و معایب هر دو قالب را درک کنید زیرا ممکن است متاسف باشید که بعداً این کار را نکردید.
تصویر RAW (همچنین به عنوان "دیجیتال منفی " نیز شناخته می شود) یک فایل تصویری است که شامل داده های پردازش نشده یا حداقل پردازش شده از حسگر دوربین دیجیتال است. مشابه مواد اولیه غذایی خام که باید قبل از مصرف تهیه و پخته شوند، یک تصویر RAW نیز قبل از آماده شدن برای چاپ، به اشتراک گذاری یا نمایش در دستگاه نمایشگر، باید در نرم افزار پردازش شود. برخلاف پرونده های JPEG که توسط اکثر برنامه های مشاهده / ویرایش تصویر به راحتی باز، مشاهده و چاپ می شود، RAW یک قالب اختصاصی است که به یک مدل خاص دوربین گره خورده است. بنابراین برای اینکه نرم افزار بتواند با یک فایل RAW کار کند، باید با دوربین خاصی که تصویر RAW با آن گرفته شده سازگار باشد. تصاویر RAW پس از پردازش می توانند دامنه پویایی بیشتری (با گزینه های بهتر برجسته و بازیابی سایه) رنگ های برتر و حتی در برخی موارد جزئیات بیشتری را در مقایسه با تصاویر JPEG ارائه دهند.
پرونده های RAW معمولاً از سه قسمت اصلی تشکیل شده اند: داده های RAW واقعی از سنسور تصویر، پیش نمایش JPEG در اندازه کامل + تصویر کوچک پردازش شده توسط دوربین و کلیه اطلاعات مربوط به هدر و فراداده. برای اینکه دوربین ها بتوانند تصویر ضبط شده را در LCD پشت یا منظره یاب الکترونیکی نمایش دهند، از پیش نمایش JPEG پردازش شده دوربین استفاده می شود. از سرآیند تصویر و همچنین بخشهایی از فراداده برای تفسیر داده های تصویر سنسور توسط نرم افزار تبدیل RAW استفاده می شود، در حالی که سایر اطلاعات فراداده مانند تنظیمات نوردهی، مدل دوربین و لنز، تاریخ / زمان و غیره را می توان برای فیلتر کردن، مرتب سازی استفاده کرد و فهرست نویسی تصاویر.
سایه های رنگی خیلی بیشتر - در مقایسه با یک تصویر 8 بیتی JPEG که فقط می تواند حداکثر 16.8 میلیون رنگ باشد (256 مقدار تن برای کانال های قرمز، سبز و آبی) یک تصویر RAW با ۱۲ بیت می تواند حداکثر 68.7 میلیارد رنگ (4،096 مقدار تن در هر کانال رنگ) داشته باشد.) گام برداشتن بر روی تصاویر RAW 14 بیتی، مقادیر صدای RGB را به میزان قابل توجهی به 16384 افزایش می دهد که این باعث افزایش پتانسیل به 4.4 تریلیون رنگ می شود. و بعضی از دوربین های سطح بالا حتی قادر به ضبط تصاویر RAW 16 بیتی هستند که در هر کانال رنگ 65536 مقادیر تن در نتیجه باعث خسته کننده شدن 281 تریلیون رنگ می شود. اگر در مورد تفاوت این عدد در مقابل JPEG تعجب می کنید، این 16.8 میلیون برابر بیشتر است!
دامنه دینامیکی گسترده تر و دامنه رنگ - یک تصویر RAW در مقایسه با تصویر JPEG شامل دامنه دینامیکی و گستره رنگی گسترده تری است. برای بازیابی هایلایت و سایه هنگامی که تصویر یا قسمت هایی از تصویر در معرض کمبود نور یا نوردهی بیش از حد قرار دارند، یک تصویر RAW در مقایسه با JPEG پتانسیل بهبودی بسیار بهتر را فراهم می کند.
پتانسیل کنترل دقیق و تنظیم - هنگامی که یک تصویر RAW تولید می شود، تمام تنظیمات دوربین از جمله اطلاعات مربوط به دوربین خاص و خاص تولید کننده (همچنین به عنوان فراداده تصویر نیز شناخته می شود) همراه با داده های RAW از سنسور تصویر، در پرونده اضافه می شوند. فراداده ها سپس برای کاهش دما و فرآیند تبدیل RAW استفاده می شود، همان چیزی است که یک تصویر RAW سیاه و سفید را به رنگ دیگری تبدیل می کند و اصلاحات خاص گاما، تعادل رنگ سفید، روشنایی، کنتراست و سایر تنظیمات را اعمال می کند. این بدان معنی است که تصویر RAW خود اصلاح نشده یا "غیر مخرب" باقی مانده است - بعداً می توانید در برنامه های پس از پردازش مانند Lightroom و Photoshop تغییراتی در تصویر ایجاد کنید.
می تواند فضای رنگ را پس از ضبط تصویر تنظیم کند - مشابه تراز سفید، فضای رنگ (مانند sRGB یا Adobe RGB) نیز در تصاویر RAW ذخیره نمی شود، به این معنی که بعداً می توانید آن را به هر فضای رنگی تغییر دهید.
تصاویر خام بدون ضرر هستند - برخلاف JPEG، تصاویر RAW معمولاً از فشرده سازی بدون فقدان استفاده می کنند (مگر اینکه فشرده سازی RAW خاص "ضرر" انتخاب شود) بدین معنی که از مصنوعات فشرده سازی تصویر استفاده نمیکند.
پتانسیل تراشیدن بهتر - در تصاویر RAW هیچ وضوح تصویری انجام نمی شود به این معنی که می توانید از الگوریتم های وضوح بهتر و پیچیده تری برای عکس های خود استفاده کنید.
می تواند برای تبدیل به سایر فرمت های RAW استفاده شود - هنگام استفاده از قالب تصویر RAW، می توان تصاویر را با هم ادغام کرد و هنگام استفاده از Adobe Photoshop Lightroom تصاویر HDR یا تصاویر پانوراما را در قالب فایل DNG ایجاد کرد. این فرصت برای ویرایش تصاویر درست مانند پرونده های RAW، با حداکثر پتانسیل ویرایش و گزینه های بازیابی فراهم می شود.
اثبات مالکیت و اصالت - برخلاف تصاویر JPEG که به راحتی قابل دستکاری هستند، از تصاویر RAW می توان به عنوان شواهدی از مالکیت و اصالت عکس استفاده کرد. اگر یک فرد بیگانه می دیدید و تصویری خام برای اثبات آن دارید، هیچ کس نمی تواند استدلال کند که شما تصویر را در فتوشاپ دستکاری کرده اید:)
باید پردازش انجام شود - پرونده های RAW قبل از اینکه به طور معمول مشاهده شوند، نیاز به پردازش پس از پردازش و تبدیل به قالبی مانند JPEG دارند که باعث می شود زمان به گردش کار عکاسی شما اضافه شود.
به فضای ذخیره سازی بیشتری نیاز دارد - تصاویر RAW فضای ذخیره سازی بسیار بیشتری نسبت به تصاویر JPEG اشغال می کنند. این بدان معناست که کارتهای حافظه شما می توانند تصاویر کمتری را ذخیره کنند و بافر دوربین می تواند به سرعت پر شود و باعث کاهش قابل توجه نرخ فریم دوربین می شود. همچنین برای نگهداری تمام تصاویر RAW که ضبط می کنید، به فضای ذخیره سازی بیشتری در رایانه و سایر دستگاههای ذخیره سازی خود نیاز خواهید داشت.
سازگاری با فرمت RAW - پرونده های RAW در تولیدکنندگان مختلف استاندارد نیستند. به عنوان مثال، نرم افزار Nikon نمی تواند فایل های RAW کانن را بخواند و بالعکس. علاوه بر این، همه بینندگان تصویر و ویرایشگران نمی توانند همه پرونده های RAW را باز کنند. اگر یک دوربین کاملاً جدید دارید که به تازگی عرضه شده است، ممکن است لازم باشد مدتی صبر کنید تا شرکت های نرم افزاری نرم افزار خود را به روز کرده و به روز کنند تا پرونده های RAW شما باز و کار شود.
اشتراک گذاری - قبل از اینکه بتوانید فایل های RAW را به دوستان و مشتریان خود ارائه دهید، باید فایل های RAW را به یک قالب سازگار مانند JPEG یا TIFF تبدیل کنید، زیرا ممکن است آنها ابزار مناسبی برای مشاهده آنها نداشته باشند.
پرونده های بیشتری برای مدیریت - از آنجا که فایلهای RAW توسط نرم افزار شخص ثالث قابل اصلاح نیستند، تنظیمات شما باید در یک فایل جداگانه (XMP) ذخیره شود. علاوه بر این، به احتمال زیاد تصاویر JPEG پس از پردازش را نیز ذخیره خواهید کرد که به فایل های بیشتری منجر می شود.
زمان پشتیبان گیری طولانی تر - با توجه به اندازه پرونده های بزرگتر تصاویر RAW، مراحل تهیه نسخه پشتیبان زمان بسیار بیشتری به طول می انجامد.
JPEG فرمت تصویری است که از فشرده سازی بدون ضرر برای ذخیره و نمایش تصاویر دیجیتالی استفاده می کند. به لطف کارایی فشرده سازی بالا، محبوب ترین و پذیرفته شده ترین قالب تصویر امروزی است، با اکثر دستگاه های نمایشگر و نرم افزار دارای قابلیت های داخلی برای خواندن و نمایش تصاویر JPEG. برای فشرده سازی تصاویر JPEG می توان سطح متفاوتی از کیفیت (معمولاً بر حسب درصد) را اعمال کرد، که بر کیفیت کلی و اندازه نهایی تصویر تأثیر می گذارد. تبدیل کیفیت پایین منجر به افزایش میزان فشرده سازی، پرونده های کوچکتر و مصنوعات فشرده سازی می شود، در حالی که تصاویر ذخیره شده با تنظیمات کیفیت بالاتر، پتانسیل مصنوعات فشرده سازی را در هزینه های افزایش یافته به ذخیره سازی کاهش می دهد.
پردازش شده است - تصاویر JPEG به طور کامل در دوربین پردازش می شوند و تمام تنظیمات مانند تعادل رنگ سفید، اشباع رنگ، منحنی تن، تیز کردن و فضای رنگ هستند یا روی تصویر اعمال می شوند. بنابراین نیازی به صرف هیچ زمانی برای پردازش پس از تصویر ندارید، این تصویر اساساً آماده استفاده است.
فضای مورد نیاز کم - اندازه تصاویر JPEG بسیار کمتر از تصاویر RAW است و بنابراین مصرف رایانه و سایر فضای ذخیره سازی بسیار کمتر است.
سازگاری - اکثر دستگاه ها و نرم افزارهای مدرن از تصاویر JPEG پشتیبانی می کنند و قالب را بسیار سازگار و کاربردی می کنند.
سرعت بیشتر در دوربین - با توجه به اندازه کوچکتر، دوربین ها می توانند در مقایسه با پرونده های RAW سریعتر پرونده های JPEG را بنویسند که این باعث افزایش تعداد تصاویر مناسب در بافر دوربین موقت می شود. این بدان معناست که در مقایسه با RAW، می توانید با سرعت بالاتر در ثانیه و برای مدت زمان طولانی تری بدون کند کردن سرعت دوربین عکاسی کنید.
فعال کردن فشرده سازی - دوربین های دیجیتال و نرم افزار پردازش پس از پردازش، سطح فشرده سازی متفاوتی را برای ذخیره تصاویر JPEG فراهم می کنند و به شما امکان انعطاف پذیری و انتخاب کیفیت تصویر نسبت به اندازه را می دهند. برخی از نرم افزارها مانند JPEGmini قادر به فشرده سازی تصاویر JPEG به طور خودکار و بدون افت کیفیت در سطح قابل مشاهده است که این امر باعث کاهش بیشتر اثر ذخیره سازی می شود.
پشتیبان گیری سریع تر - اندازه کوچکتر همچنین به نسخه پشتیبان تهیه سریعتر و کارآمدتر تبدیل می شود.
از دست رفتن برخی اطلاعات در فشرده سازی - الگوریتم فشرده سازی تصویر "LOW" به این معنی است که برخی از داده های عکس های خود را از دست خواهید داد. این از دست دادن جزئیات، به ویژه در پرونده های بسیار فشرده، ممکن است منجر به مسائل مربوط به posterization و همچنین "مصنوعات" قابل مشاهده در اطراف موضوعات شود که ممکن است با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد.
JPEG 8 بیتی است - قالب تصویر JPEG محدود به 8 بیت است که 16.8 میلیون رنگ ممکن را محدود می کند. این بدان معناست که هنگام تبدیل تصویر به فرمت JPEG، تمام رنگهای دیگری که دوربین شما قادر به ضبط آنها است اساساً از بین می روند.
گزینه های بازیابی محدود - تصاویر JPEG حاوی داده های بسیار کمتری هستند که به طور قابل توجهی دامنه پویایی و پتانسیل بازیابی آنها را محدود می کند.
تنظیمات دوربین بر تصاویر JPEG تأثیر می گذارد - از آنجا که دوربین ها تصاویر JPEG را به طور کامل پردازش می کنند، هر تنظیم دوربین که می تواند به تصویر، آسیب برساند برگشت پذیر نخواهد بود. به عنوان مثال اگر وضوح تصویر را بیش از حد بر روی تصاویر خود اعمال کنید، بعداً نمی توانید "لغو شارپ" کنید.
حال به مهمترین سوال می پردازیم - آیا برای عکاسی خود از RAW یا JPEG استفاده می کنید؟
برای من عکسبرداری در RAW بسیار بیشتر از مزایای استفاده از JPEG است. امروزه فضای ذخیره سازی ارزان است و اندازه پرونده حتی برای تهیه نسخه پشتیبان نیز من را آزار نمی دهد. از آنجا که من زمان قابل توجهی را برای عکس گرفتن صرف کرده ام، بد نیستم که کمی بیشتر وقت و تلاش خود را برای کار بر روی آنها در اتاق تاریک دیجیتال صرف کنم. درست است اگر از من خواسته شود هر تصویر را یک باره پردازش کنم، مطمئناً RAW را به طور کامل کنار می گذاشتم زیرا وقت آن را نداشتم که ده ها هزار عکس را مرور کنم. با این حال با تشکر از تمام نرم افزارهای جمع آوری تصویر، فهرست نویسی و پردازش پس از پردازش که به من امکان می دهد با ویرایش تصاویر به صورت دسته ای، آنچه را که باید ویرایش کنم انتخاب و لازم نیست نگران اتلاف وقت باشم و فقط تلاش خود را معطوف می کنم به تصاویر مهم.
علاوه بر این در مقایسه با توانایی شگفت انگیز در بازیابی اطلاعات از عکس های RAW، ملاحظات زمان و ذخیره سازی من موضوعات نسبتاً مهمی هستند. به لطف RAW و پتانسیل بهبودی آن، تصحیح خطاهای قرار گرفتن در معرض و تعادل رنگ سفید نسبتاً آسان است (به شرطی که خطاهای قرار گرفتن در معرض بیش از حد شدید نباشد). RAW می تواند در چنین شرایطی تفاوت بزرگی ایجاد کند، به ویژه هنگام عکاسی از لحظات نادر و خاص که دیگر نمی توان دوباره تولید کند.
چقدر تفاوت در هنگام بازیابی اطلاعات از یک تصویر RAW در مقایسه با JPEG وجود دارد؟ بیایید نگاهی به اولین مثال بیندازیم:
سرعت شاتر دوربین من هنوز از محل قبلی بود که بسیار بیشتر بود و من تا قبل از واقعیت متوجه مسئله نشدم. با خوشحالی من در RAW شات کردم و تقریباً به طور کامل جزئیاتی را که در غیر این صورت از دست می رفتند، بازیابی کردم. این اولین نگاه و بهترین تصویر از چهره داماد بود که نمی خواستم آن را از دست بدهم. به تصویر زیر نگاه کنید که با 5 توقف از فایل RAW بازیابی شده است، در حالی که تصویر سمت راست به همان روش از تصویر JPEG بازیابی شده است:
همانطور که می بینید تفاوت بین این دو بسیار محسوس و قابل توجه است. بازیابی تصویر توسط 5 توقف در لایت روم بود و مطمئناً در نتیجه نویز بیشتری در تصویر حاصل شد اما همچنان کاملاً قابل استفاده بود. حال اگر من همان تصویر را در JPEG گرفته بودم، راهی برای بازیابی همه این داده ها نبود و نمی توانستم این تصویر را به مشتری های خود تحویل دهم.
باور اینکه چنین بازیابی با یک تصویر RAW امکان پذیر است تا زمانی که خودتان آن را امتحان کنید دشوار است. پیش بروید و دوربین خود را بر روی RAW + JPEG تنظیم کنید سپس با چند توقف یک تصویر را کم نور کنید و ببینید که با استفاده از تصویر RAW در مقابل JPEG چقدر پتانسیل بهبودی بیشتری دارید. شما از آنچه می بینید شگفت زده خواهید شد و نتیجه مشابه فوق را تجربه خواهید کرد.
حال بیایید نگاهی به یک تصویر کم نور دیگر بیندازیم که من در شب با استفاده از نوردهی بسیار تهیه کردم. باتری دوربین من رو به اتمام بود، بنابراین فعالیت خود را ادامه ندادم و عکس زیر تنها عکس من بود.
سپیده دم بسیار روشن تر شد و ستاره ها از آسمان ناپدید شدند. من فکر می کردم قادر به بازیابی تصویر نیستم اما پس نوردهی در لایت روم، من توانستم تمام جزئیات تصویر را بیرون بیاورم که باورنکردنی بود! سپس چند تنظیمات تصویر مانند Highlights،Shadows،White و Contrast را تنظیم کردم و در اینجا چیزی است که توانستم در نتیجه بدست آورم:
حال اگر از خود می پرسید اگر من آن را در JPEG می گرفتم می توانستم با این تصویر چه کار کنم، نتیجه این است:
مثال بعدی شامل تصویری است که دارای آسمانی پر نور و با دید بسیار گسترده است. در اینجا تصویر اصلی RAW وجود دارد که هیچ پردازشی پس از آن روی آن اعمال نشده است:
تصویر سمت چپ پایین، تصویر RAW است که آسمان را بازیابی کرده و سایر تنظیمات را با استفاده از Adobe Photoshop Lightroom انجام داده است. تصویر سمت راست دقیقاً همان مراحل پس از پردازش را طی کرد، به جز اینکه JPEG اصلی بود:
همانطور که مشاهده می کنید تصویر منبع JPEG تقریباً حاوی هیچ داده ای نبود تا بتواند برجستگی های آسمان را بازیابی کند، به همین دلیل خاکستری به نظر می رسد. بیشتر ابرها در سمت راست بالا و همچنین همه ابرهای سمت چپ نیز بیش از حد نوردهی شده اند و من نتوانستم هیچ یک از موارد برجسته را بازیابی کنم. علاوه بر همه اینها اگر خوب دقت کنید در سایر مناطق تصویر که تغییرات در تعادل رنگ سفید به نفع تصویر JPEG نبود، تفاوت های نامحسوس نیز خواهید یافت.
اگر تعجب می کنید که چه مقدار دامنه پویاتر می تواند از یک فایل RAW در مقابل JPEG بیرون بیاورد، یک فایل RAW 14 بیتی در مقایسه با فایل JPEG هنگام بازیابی پس از پردازش چه کاری می تواند انجام دهد. به تصاویر زیر نگاهی بیندازید:
به هر حال نتیجه گیری من در مورد بحث RAW در مقابل JPEG این است: اگر در مورد عکاسی جدی هستید همیشه باید در قالب RAW عکس بگیرید. اگر فقط برای سرگرمی از خانواده خود عکس می گیرید و با استفاده نکردن از قابلیت های دوربین مشکلی ندارید، به هر حال در JPEG عکس بگیرید.
