عکاسی ماکرو به عنوان یک تحقیق علمی آغاز شد: دانشمندان برای عکاسی از موضوعات میکروسکوپی، از این تکنولوژی استفاده کرده و از دوربین هایی داخل میکروسکوپ استفاده کرده اند. امروزه، عکاسی ماکرو یک روش سرگرم کننده برای ثبت صحنه های بسیار کوچک با جزئیات زنده است.
عکاسی ماکرو نوعی عکاسی از نمای نزدیک است که در اصل برای تحقیقات علمی ایجاد شده است. دقیق ترین تعریف از عکاسی ماکرو این است که سوژه با بزرگنمایی 1:1 عکسبرداری می شود - به عبارت دیگر تمام جزییات کوچک و ریز در عکس قابل مشاهده است. با این حال بیشتر مردم از اصطلاح "عکاسی ماکرو" برای اشاره به هر عکسی که تصویری از نمای نزدیک و بسیار دقیق از سوژه ای کوچک را نشان می دهد، استفاده می کنند که البته تعریف غلطی نیست.
در دهه 1950 اختراع دوربین فیلم SLR (تک لنز رفلکس) که به عکاس امکان می دهد از طریق لنز دوربین با استفاده از لنز منظره یاب ببیند، عکاسی ماکرو را به طور گسترده تر در دسترس قرار داد و برداشت آن را برای عکاس آماتور آسان تر کرد. دوربین های SLR منجر به رونق عکاسی ماکرو شد که به نوبه خود منجر به اختراع اولین لنز اختصاصی ماکرو شد.
امروزه طیف گسترده ای از دوربین های دیجیتال، لنزها و سایر ابزارها برای کمک به تولید عکاسی ماکرو وجود دارد. مهمترین تجهیزات مورد نیاز شما لنزهای ماکرو مناسب است.
لنز ماکرو نوعی لنز دوربین است که به طور خاص برای تمرکز نزدیک به سوژه با تولید تصاویر 1:1 (اندازه واقعی) طراحی شده است. لنزهای ماکرو دارای فاصله کانونی مختلف هستند، از 35 میلی متر تا 200 میلی متر.
لنزهای کوتاه ماکرو (35 میلی متر - 60 میلی متر): این لنزهای ماکرو سبک و ارزان هستند اما همچنین شما را مجبور می کند که بسیار نزدیک به سوژه خود باشید که می تواند سایه ایجاد کند و (بدتر) سوژه شما را بترساند.
لنزهای ماکرو متوسط (90 تا 105 میلی متر): این لنزهای ماکرو میان برد، فاصله کاری طولانی تری دارند اما هنوز هم به اندازه کافی سبک هستند تا بتوانند بدون استفاده از سه پایه استفاده کنند.
لنزهای ماکرو بزرگ (150 تا 200 میلی متر): لنزهای ماکرو با فاصله کانونی بیشتر عکس های با بالاترین کیفیت را در طولانی ترین فاصله تولید می کنند و آنها را برای سوژه های ماکرو مانند حشرات ایده آل می کند. با این حال آنها سنگین ترین و گرانترین لنزهای ماکرو نیز هستند.
برای عکاسان مبتدی یا آماتور، بیشتر کارشناسان لنز ماکرو را با فاصله کانونی بین 100 میلی متر و 150 میلی متر توصیه می کنند. لنزهای محبوب ماکرو که باید در نظر گرفت عبارتند از:
در حالی که لنز ماکرو مهمترین قطعه تجهیزات عکاسی ماکرو است اما شروع کار با دوربین با کیفیت بالا (و سازگار با لنز) بسیار مهم است. در حالی که هر دو دوربین استاندارد DSLR و دوربین های بدون آینه گزینه های خوبی برای عکاسی ماکرو هستند. دوربین های بدون آینه این مزیت را دارند که عکس نهایی را برای مرور از طریق منظره یاب نمایش می دهند. این بدان معناست که شما می توانید عکس خود را تنظیم کرده و تنظیمات را بدون حرکت دادن دوربین انجام دهید. اگر دوربین بدون آینه را انتخاب می کنید مطمئن باشید که یک منظره یاب الکترونیکی برای نمای نزدیک دارد، زیرا فوکوس ماکرو از صفحه LCD بسیار دشوار است.
در اینجا چند نمونه از مارک ها و مدل های دوربین وجود دارد که باید برای عکاسی ماکرو در نظر بگیرید:
برندهای دیگر. دوربین های میکرو چهار سوم، مانند خط عکاسی ماکرو Olympus M، نقطه شروع خوبی برای عکاسی ماکرو هستند. مارک های دیگری که باید در نظر گرفت پنتاکس است
گزینه های دیگر برای دستیابی به جلوه های ماکرو با لنزهای موجود، فیلترهای نمای نزدیک از طریق امکان پذیر ساختن فاصله های فوکوس نزدیک از عکس ماکرو تقلید می کنند. یک فیلتر نمای نزدیک به قسمت جلویی لنز شما پیچ می شود و اساساً به عنوان ذره بین عمل می کند.
فیلترهای بسته نزدیکترین راه برای گرفتن عکسهای ماکرو هستند و حمل آنها بسیار آسان است. با این حال آنها اغلب با شیشه های درجه پایین تولید می شوند و می توانند کیفیت تصویر را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.
لنزهای ماکرو عمق میدان دید بسیار کم، به ویژه در نزدیکترین فاصله تمرکز را ارائه می دهند. این می تواند باعث شود تمرکز شما در تمام موضوعات عکاسی ماکرو بسیار دشوار باشد. پایین آوردن تنظیمات دیافراگم به f / 16 عمق میدان دید موجود را افزایش می دهد و تمرکز را راحت تر می کند.
همچنین لازم به ذکر است که اثرات بزرگنمایی لنزهای ماکرو، همراه با نوردهی و عمق میدان، می تواند دیافراگم موثر دوربین شما را تغییر دهد. به عنوان مثال اگرچه ممکن است از نظر فنی در یک f-11 f / 11 از ماکرو عکس بگیرید اما عوامل فوق به این معنی است که "دیافراگم عملکردی" دوربین شما به f / 22 نزدیکتر است. (برخی از مارک های دوربین مانند Sony یا Nikon برای نمایش این دیافراگم، عملکردهایی دارند که این اختلال را جبران می کنند، در حالی که برخی دیگر مانند Canon این کار را نمی کنند.)
یافتن تنظیمات مناسب دوربین برای عکاسی ماکرو بیشتر از اینکه یک علم سخت باشد، یک آزمایش یا آزمایش و خطا است، اما موارد اساسی وجود دارد که باید بخاطر بسپارید.
عکاسی ماکرو برای ثبت حشرات و گیاهانی اختراع شده است که چشم غیر مسلح نمی تواند آنها را با جزئیات ببیند. تا به امروز عکاسی ماکرو یک روش عالی برای گرفتن عکس از مگس، زنبورها، سنجاقک ها، پروانه ها، کرم ها، گل ها، برگ ها، علف ها و موارد دیگر از نزدیک است.
طبیعت عکاسی ماکرو راهی عالی برای کشف "زندگی مخفی" این موجودات و گیاهان و جانوران است. می توانید برای یافتن سوژه هایی برای عکاسی به پارک محلی یا حتی حیاط خانه خود بروید. اگر مطمئن نیستید کجا بروید، مکانی با آب را امتحان کنید - بسیاری از گیاهان در نزدیکی آب رشد می کنند و اشکالات دوست دارند در نزدیکی آب باشند. مانند هر عکاسی از طبیعت حتماً خود را کاملاً بپوشانید تا در برابر گزش ها، پوشیدن شلوارهای بلند، آستین های بلند، پوشش گردن و در صورت لزوم دستکش خود را محافظت کنید.
منبع: MiniDvPro
