فناوری‌های جدید در دوربین‌های عقب و جلو خودرو، پتانسیل کاهش تصادفات ترافیکی و نجات جان هزاران نفر را در سال دارد. بسیاری از تصادفات و تلفاتی که رخ داده‌اند به خطای انسانی مرتبط بودند. ما در این مقاله درباره فناوری‌های دوربین‌های جلو و عقب خودرو، نحوه کمک به شما و آنچه باید در مورد این فناوری‌ها هنگام خرید دوربین بدانید، خواهیم گفت.
این دوربین‌های عقب و جلو در خودرو، نماهای مختلف از وسیله نقلیه را نمایش داده و به راننده اجازه می‌دهد تا جهت گیری وسیله نقلیه و فضای پارک را به سرعت درک نماید. در واقع به راننده در پارک دوبل یا سایر موقعیت‌های چالش برانگیز دیگر پارک کمک می‌کند.
برخی از رایج‌ترین کاربردهای دوربین‌های عقب و جلو خودرو عبارتند از:
این سیستم همچنین اجسام متحرک را در اطراف خودرو تشخیص داده و به راننده هشدار می‌دهد تا مانورهای ایمنی را در هنگام پارک کردن یا خروج از فضای پارکینگ رعایت کند.
فناوری‌های جدید در دوربین‌های خودرو از سنسورها و الگوریتم‌های نرم‌افزاری پیشرفته استفاده می‌کنند تا دید و آگاهی موقعیتی را به رانندگان افزایش دهند. به عنوان مثال، دوربین‌های عقب ممکن است از لنزهای زاویه باز و دوربین‌های متعدد برای ایجاد دید 360 درجه در اطراف خودرو بهره بگیرد. این می‌تواند به رانندگان کمک کند تا موانعی مانند سایر وسایل نقلیه، عابران پیاده یا دوچرخه سواران را ببینند و ایمنی را هنگام عقب نشینی یا حرکت در فضاهای تنگ بهبود بخشد.
به‌علاوه، دوربین‌های جلو می‌توانند از رادار و حسگرهای لیزری یکپارچه برای شناسایی وسایل نقلیه یا سایر موانع در مسیر خودرو استفاده کنند و در صورت لزوم هشدارها یا ترمز خودکار را ایجاد کنند. برخی از وسایل نقلیه همچنین دارای دوربین‌های دید "چشم پرنده" یا "از بالا به پایین" هستند که دید دقیقی از بالای سر خودرو و اطراف آن را در اختیار رانندگان قرار می‌دهد.
استفاده از الگوریتم‌های ماشینی می‌تواند دقت و سودمندی فناوری دوربین خودرو را بیشتر کند. به عنوان مثال، الگوریتم‌های تشخیص تصویر ممکن است برای شناسایی موانع، علائم راهنمایی و رانندگی و سایر اشیاء در زمان واقعی استفاده شوند. این اعلان‌ها به همراه نشانه‌های شنیداری و بصری می‌توانند به رانندگان در اخذ تصمیمات آگاهانه کمک کرده و از تصادفات احتمالی جلوگیری کنند.
تصاویر به دست آمده از دوربین نصب شده در جلو، عقب یا به صورت جداگانه نمایش داده می‌شوند، یا ترکیب شده و به صورت یک تصویر منفرد که مستقیماً از بالای خودرو(نمای چشم پرنده) دیده می‌شوند. این به راننده اجازه می‌دهد تا در یک نگاه اطراف خودرو را بررسی کند.
به طور کلی، فناوری‌های جدید در دوربین‌های عقب و جلو ماشین با هدف بهبود ایمنی رانندگی و کاهش تصادفات در جاده‌ها تکامل یافته‌اند.
در سال‌های اخیر پیشرفت‌های زیادی در فناوری دوربین‌های خودرو صورت گرفته است. در اینجا چند نمونه هستند:
همه وسایل نقلیه دارای نقاط کور هستند، مناطقی در اطراف وسیله نقلیه که توسط بدنه یا ماشین آلات برای راننده پنهان است. هنگام رانندگی، این نقاط کور خطر قابل توجهی برای هر چیزی یا هر کسی در مسیر خودرو ایجاد می‌کند و مانع از توانایی راننده برای کار ایمن با وسیله نقلیه می‌شود.
آینه‌ها و دوربین‌های تک‌نما به دیدن نقاط کور کمک می‌کنند، اما حتی با این کمک اضافی، راننده ممکن است باز هم همه چیز را در مسیر خودرو نبیند. از این گذشته، راننده فقط می‌توانند جاده را ببیند یا در هر زمان معین به یک مانیتور یا آینه نگاه کند. تحقیقات نشان می‌دهد که در مدت زمانی که برای اسکن چهار آینه، ارزیابی و سپس واکنش به خطرات نیاز است، حتی با سرعت کمتر از 5 کیلومتر در ساعت، یک وسیله نقلیه می‌تواند تا 10 متر حرکت کند.
هنگامی که سیستم یک وسیله نقلیه در حال رانندگی را در یک خط مجاور تشخیص می‌دهد و به عقب خودروی راننده نزدیک می‌شود، با یک چراغ نشانگر یا صدای زنگی به راننده اطلاع می‌دهد.
دوربین 360 درجه در خودروها به رانندگان دید جامعی از منطقه اطراف وسیله نقلیه را در زمان واقعی ارائه می‌دهند. این فناوری نمای کاملی از محیط را به تصویر می‌کشد و یک تصویر واحد و یکپارچه می‌دهد. دوربین خودرو 360 درجه معمولاً برای پارک و رانندگی با سرعت کم استفاده می‌شوند، اما می‌توانند به رانندگان کمک کنند تا محیط اطراف خود را بهتر درک کنند و از برخورد جلوگیری کنند.
بسیاری از دوربین‌های عقب و جلو مدرن در خودروها با استفاده از ترکیبی از سنسورها، دوربین‌ها و الگوریتم‌های نرم‌افزاری پیشرفته، قابلیت‌های تشخیص عابر پیاده و اشیا را دارند. به عنوان مثال، دوربین‌های جلو خودرو اغلب در ترکیب با حسگرهای رادار برای تشخیص عابران پیاده یا اشیاء دیگر در جلوی وسیله نقلیه استفاده می‌شوند. برخی از دوربین‌ها همچنین دارای قابلیت تشخیص اشیا هستند که می‌توانند انواع خاصی از اشیاء مانند دوچرخه یا حیوانات بزرگ را به رانندگان هشدار دهند.
این ویژگی، عابران پیاده یا سایر موانعی را تشخیص می‌دهد که ممکن است از هر طرف به وسیله نقلیه نزدیک شود. تشخیص ترافیک از عقب برای رانندگان فقط با استفاده از آینه یا دید مستقیم، به خصوص زمانی که بین دو وسیله نقلیه بزرگتر پارک می‌شود، دشوار است. سیستم‌های تشخیص ترافیک در دوربین عقب خودرو برای هشدار دادن به رانندگان در مورد این خطرات و کمک به جلوگیری از برخورد طراحی شده‌اند. این سیستم‌ها معمولاً از سنسورها یا رادار برای تشخیص حضور وسایل نقلیه یا عابران پیاده که از کنار نزدیک می‌شوند استفاده می‌کنند و هشدارهای دیداری و یا شنیداری را می‌دهند.
دوربین‌های خودرو با دامنه دینامیکی بالا (HDR) نوردهی‌های متعددی را از سطوح نوردهی متفاوت می‌گیرند و آنها را ترکیب می‌کنند تا تصویری با دامنه دینامیکی بیشتر ایجاد کنند. این تکنیک برای غلبه بر محدوده محدود درخشندگی سنسور یا فیلم دوربین استفاده می‌شود که می‌تواند باعث از بین رفتن اطلاعات در مناطق روشن‌تر یا تاریک‌تر تصویر شود.
بسیاری از دوربین‌های عقب و جلوی مدرن دارای قابلیت دید در شب هستند که از سنسورهای پیشرفته و فناوری مادون قرمز برای افزایش دید در تاریکی استفاده می‌کنند. روشنگرها و حسگرهای مادون قرمز با هم کار می‌کنند تا تصویری واضح را ایجاد کنند. تصاویر به دست آمده ممکن است سیاه و سفید یا خاکستری به نظر برسند نه تمام رنگی، اما همچنان می‌توانند اطلاعات مفیدی را برای رانندگانی که در محیط‌های کم نور کار می‌کنند ارائه دهند.
فناوری دید در شب به ویژه برای رانندگانی که اغلب در مناطق روستایی یا محیط‌های شهری با نور ضعیف سفر می‌کنند بسیار مفید است. این فناوری تصادفات ناشی از دید ضعیف را کاهش می‌دهد.
یک سیستم هشدار برخورد از جلو، سرعت خودرو، سرعت خودروی جلویی و فاصله بین خودروها را کنترل می‌کند. اگر وسیله نقلیه بیش از حد به وسیله نقلیه جلویی نزدیک شود، سیستم به راننده در مورد تصادف قریب الوقوع هشدار می‌دهد. توجه به این نکته مهم است که سیستم‌های هشدار برخورد از جلو فقط به راننده هشدار می‌دهند و برای جلوگیری از تصادف اقدامی نمی‌کنند. تماشا کنید که چگونه کار می‌کند.
سیستم‌های هشدار برخورد رو به جلو در دوربین جلوی خودرو از حسگرهایی برای تشخیص خودروهایی که کندتر حرکت می‌کنند یا ساکن هستند استفاده می‌کنند. هنگامی که فاصله بین وسایل نقلیه به قدری کوتاه می‌شود که تصادف قریب الوقوع است، یک سیگنال به راننده می‌دهد تا راننده بتواند ترمزها را فشار دهد یا اقدامات اجتنابی مانند فرمان را برای جلوگیری از تصادف احتمالی بچرخاند.
یک سیستم هشدار خروج از خط، علامت‌گذاری خطوط را کنترل می‌کند و زمانی که متوجه شد خودرو از خط خود خارج می‌شود، به راننده سیگنالی می‌فرستد.
سیستم‌های هشدار خروج از خط (LDW) نوعی از تکنولوژی هستند که برای هشدار دادن به راننده در صورتی که وسیله نقلیه‌شان به طور ناخواسته از خط خود خارج شود، طراحی شده‌اند، مگر اینکه چراغ راهنما در آن جهت روشن باشد. این سیستم سیگنال‌های بصری و یا شنیداری را به رانندگان ارائه می‌کند تا هنگام خروج وسیله نقلیه از مسیر حرکت به آنها هشدار دهد. سیستم‌های LDW در موارد خطای راننده، حواس‌پرتی، یا خواب‌آلودگی کمک بسیاری می‌کند.
این مزیت ایمنی ارزشمندی را فراهم می‌کند و می‌تواند به ایمن نگه داشتن رانندگان و مسافران از تصادف‌هایی مانند برخورد وسیله نقلیه با خودرو در خط مجاور، از جمله کشیدن از پهلو به وسیله نقلیه‌ای که در همان جهت حرکت می‌کند یا برخورد با خودرویی که در جهت مخالف حرکت می‌کند، کمک کند.
همانطور که گفته شد، دوربین خودرو عقب و جلو دستگاه‌هایی هستند که بر روی وسیله نقلیه نصب می‌شوند و برای فیلمبرداری از محیط اطراف طراحی شده‌اند. آنها می‌توانند به رانندگان کمک بصری برای هدایت، و پارک وسیله نقلیه و همچنین شناسایی خطرات و موانع احتمالی در جاده‌ها کمک کنند.
به طور کلی، دوربین‌های عقب و جلو اتومبیل می‌توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد محیط اطراف خود در اختیار رانندگان قرار دهند و ایمنی و اطمینان در جاده را افزایش دهند.
ما در این مقاله تنها نمونه‌هایی از فناوری‌های جدیدی که برای دوربین‌های خودرو در حال توسعه هستند را بیان کردیم. با پیشرفت فناوری، می‌توان انتظار داشت که در آینده شاهد سیستم‌های دوربین پیچیده‌تری باشیم.
